1. Anasayfa
  2. Haberler
  3. Türkiye
  4. Cumartesi Anneleri 1000 haftadır soruyor: Kayıplarımız nerede?

Cumartesi Anneleri 1000 haftadır soruyor: Kayıplarımız nerede?

Gözaltında kaybedilen yakınlarının akıbetini soran ve faillerin yargılanmasını talep eden Cumartesi Anneleri altı yıl sonra ilk kez polis bariyeri olmadan Galatasaray Meydanı’nda anma düzenledi.

  • | Son Güncelleme:
  • | Egeli Gazete

İstanbul Beyoğlu Kaymakamlığı 25 Ağustos 2018’de Cumartesi Anneleri’nin 700’üncü buluşmasını ‘herhangi bir bildirimde bulunulmadığı’ iddiasıyla yasaklamıştı. Galatasaray Meydanı’nda toplanan Cumartesi Annelerine polis müdahale etmiş ve 23 kişi gözaltına alınmıştı. Ardından 46 kişiye dava açılmıştı.

Bu haftadan beri Cumartesi Anneleri Galatasaray Meydanı’na gitmek istediği her vakit polis müdahalesiyle gözaltına alınıyordu.

İstanbul Valiliği 1000’inci hafta Galatasaray Meydanı’nın Cumartesi Anneleri’ne açılacağını duyurmuştu.

Bugün altı yılın ardından ilk defa polis barikatları kalktı. Cumartesi Anneleri’ne binler eşlik etti. Meydanda gözaltında kaybolanların fotoğraflarına karanfiller bırakıldı.

Cumartesi Anneleri daha sonra şu açıklamayı yaptı:

“Bugün burada, 1000’inci kez aynı derin acı ve aynı ısrarla bir araya geliyoruz. 

1000 hafta… Yani 7000 gün, 229 ay… Yani arayışla geçen bir ömür… 

Biz Cumartesi Anneleri/ İnsanlarıyız. Anneyiz, babayız, eşiz, kardeşiz, evladız, yeğeniz, torunuz. Yani sizler gibiyiz. 

Ama aslında bir farkımız var sizden. 

Bizim kalbimizde aynı derin yara sızlıyor; sevdiklerimizin mezarlarına bile sahip olamamanın tarifsiz acısı.  

Devletin güvenlik güçleri tarafından gözaltına alınan sevdiklerimizden bir daha haber alamadık. Ya aylar, uzun yıllar sonra ‘kimliği meçhul kişi’ olarak gizlice gömüldükleri kimsesizler mezarlığında ağır işkence izleri taşıyan bedenlerine ulaştık ya da hiçbir iz bulamadık. Onlardan geriye sadece isimleri ve kucaklarımızdaki fotoğrafları kaldı.   

Kucağımızda fotoğraflarını taşıdığımız sevdiklerimize bir bakın. Onlar da sizin gibiydiler. İşçilerdi, esnaflardı, taksicilerdi, çiftçilerdi, doktorlardı, eczacılardı, hemşirelerdi, gardiyanlardı, avukatlardı, gazetecilerdi, öğretmenlerdi, mühendislerdi, iş insanlarıydı, ilköğretim, lise ve üniversite öğrencileriydi, siyasetçilerdi, sendikacılardı. Onlar bizim en sevdiğimizdi… 

1000 haftadır, hiç dinmeyen bir ağrıyla ve aynı zamanda hiç bitmeyen bir umutla Galatasaray Meydanı’nda bir araya geliyoruz: Devletin alıp götürdüğü sevdiklerimizi istiyoruz! Akıbetlerini bilmek istiyoruz!  

1000 haftadır, soruyoruz: Kayıplarımız nerede? 

1000 haftadır, soruyoruz: Sevdiklerimizi kaybedenler, bu insanlığa karşı suçun fail ve sorumluları neden cezasızlıkla korunuyor? 

1000 haftadır haykırıyoruz: Unutmuyoruz, unutmuyoruz, asla unutmayacağız.   

1000 haftadır haykırıyoruz: Vazgeçmiyoruz, vazgeçmiyoruz, asla vazgeçmeyeceğiz.  

27 Mayıs 1995’ten beri, her hafta saat 12:00’de Galatasaray Meydanı’nda toplandık. Galatasaray bizim ve kayıplarımızın sesi oldu. Kimi zaman engellendik, kimi zaman yasaklandık. Şiddetle, zorla dağıtıldık kimi zaman. Gözaltına alındık, yargılandık. Ama ısrarımızdan bir an için bile olsa vazgeçmedik. Nasıl vazgeçelim; onlar bizim gözbebeğimizdi! 

Gözaltında kaybedilen sevdiklerimize dokunamıyoruz ama her cumartesi onların resimlerini gururla taşıyoruz. Mezarlarına çiçek koyamıyoruz, ama her cumartesi onlar için Galatasaray Meydanı’na bir karanfil bırakıyoruz.  

Bu gelenek kuşaktan kuşağa aktarılarak sürüp gidecek. Galatasaray Meydanı’na bakan her göz, o meydandaki her taş, devletin bu büyük utancının ve Cumartesi Anneleri’nin direncinin tanığıdır!   

1000. haftamızda kamuoyunun karşısına tek bir taleple çıkıyoruz; kayıplarımızı istiyoruz.  

Karanfillerimizi Galatasaray’a değil, sevdiklerimizin gerçek mezarlarına bırakmak istiyoruz. 

Doğdukları, yaşadıkları topraklarda bir izleri, bir mekanları olsun istiyoruz. 

1000. haftamızda bir kez daha ilan ediyoruz: Sevdiklerimizi bulana kadar onları aramaktan vazgeçmiyoruz, vazgeçmiyoruz, vazgeçmiyoruz.”

700’üncü haftada ne olmuştu?

Anayasa Mahkemesi (AYM), Cumartesi Anneleri’nin 25 Ağustos 2018’te düzenlenen 700. hafta buluşmasının Beyoğlu Kaymakamlığı tarafından yasaklanmasının ve polisin sert müdahalesinin Anayasa’nın 34’üncü maddesince garanti altına alınan ‘toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkının’ ihlali olduğuna dair iki ayrı karar vermişti. Kararın ardından Cumartesi Anneleri 8 Nisan 2023’te bir kez daha yakınlarının akıbetini sormak için Galatasaray Meydanı’na çıkmak istedi ancak polis müdahalede bulunarak, kayıp yakınlarını gözaltına almıştı.

Dönemin İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, Cumartesi Anneleri’nin Galatasaray Meydanı’na alınmamasını kastederek, “İzin vermedik çünkü artık bu istismarın ve kandırmacanın son bulmasını istedik. Anneliğin terör örgütünce istismar edilmesine, teröre kılıf yapılmasına göz mü yumsaydık?” demişti.

25 Ağustos 2018’den yaklaşık beş buçuk yıl sonra, ilk kez 11 Kasım 2023’teki 973’üncü hafta buluşmasında Cumartesi Anneleri engelleme ve gözaltı işlemi olmadan Galatasaray Meydanı’ndaki basın açıklaması yapmış, polis bariyerleriyle kapatılan meydana bariyerlerin üzerinden karanfil atmıştı.

YORUMLAR

Bu habere henüz yorum yapılmamış.İlk yorum yapan sen ol...

Yorum Yap

Bu Alan Boş Bırakılamaz
Bu Alan Boş Bırakılamaz
Yorum Yapma Şartlarını Kabul Etmediniz